« Роль сям'і ў выхаванні мовы дзяцей»
У цяперашні час, для развіцця і росквіту нашай рэспублікі мала, каб чалавек атрымаў адукацыю ў якой-небудзь сваёй вузкай спецыялізацыі, таксама патрабуецца, каб чалавек хацеў працаваць і ўсяляк спрыяў развіццю сваёй рэспублікі. Для гэтага з ранняга ўзросту дзецям неабходна прывіваць любоў да гераічнага і гістарычнага мінулага і культуры свайго народа, гонар за родную мову і прыгажосцям роднай прыроды. Дадзеная праблема вельмі актуальная і значная ў наш час, так як будучыня нашай краіны залежыць ад падрастаючага пакалення і перад педагогамі стаіць няпростая задача сфармаваць у кожным дзіцяці ўсе неабходныя якасці, якія створаць ўстойлівы падмурак для развіцця асобы.
Безумоўна, аснова выхавання чалавека закладваецца ў сям'і. Патрыятычнае выхаванне, цікавасць да духоўнага пачатку нашага жыцця таксама павінны пачынацца ў сям'і. Але ўмоў для гэтага сёння, на жаль, мала. І справа тут не ў адсутнасці ў бацькоў часу для педагагічных гутарак са сваімі дзецьмі, а ў нашым жаданні засцерагчы іх ад цяжкіх задач, працы, духоўных намаганняў. Кожная сям'я-гэта свой замкнёны свет і сваё жыццё, свае радасці і смутку, клопаты і традыцыі, свой побыт.
У сучаснай сям'і вялікую частку часу дзіця мае зносіны з мамай. Менавіта з ёй складваюцца даверныя адносіны, абмяркоўваюцца трывогі, пытанні, патрэбы. Аднак для дзяцей не менш важна і зносіны з татам. Чым часцей бацька мае зносіны з дзіцем, тым больш цеснымі становяцца эмацыйныя сувязі, а чым раней бацька далучаецца да сыходу за малым, тым мацней і глыбей яго бацькоўскія пачуцці.
Устаноўлена, што ў сем'ях, у якіх бацькі адводзяць шмат часу на гутаркі, гульні з дзецьмі, дзеці лепш развіваюцца. Аднак даказана, што дзеці, пазбаўленыя магчымасці мець зносіны з бацькамі або з адным з іх, валодаюць падвышанай адчувальнасцю, маюць цяжкасці ў наладжванні кантактаў з аднагодкамі. Сур'ёзную небяспеку для развіцця дзіцяці ўяўляе адсутнасць эмоцый, ласкі, цеплыні пры хай нават і паўнавартасным задавальненні яго фізіялагічных патрэбаў. Толькі пастаяннае зносіны бацькоў з дзіцем спрыяе ўстанаўленню глыбокіх эмацыйных сувязяў, нараджае ўзаемную радасць.
Выхаванне дзяцей у любові і павазе да бацькоў, шанаванні продкаў-адна з вядучых ідэй педагогікі. Іншая ідэя-гадаваць будучага сем'яніна з малых гадоў шляхам фарміравання станоўчых маральных якасцяў (працавітасці, памяркоўнасці, падатлівасці, стараннасці, сціпласці, сумленнасці).
Спецыяльныя сацыялагічныя і псіхолага-педагагічныя даследаванні паказалі, што сям'я і дзіцячы сад, маючы свае асаблівыя функцыі, не могуць замяніць адзін аднаго і павінны ўзаемадзейнічаць у імя паўнавартаснага развіцця дзіцяці.
РЭКАМЕНДАЦЫІ БАЦЬКАМ
Калі ў дзяцінстве дзіця адчуваў пачуццё жалю да іншага чалавека, радасць ад добрага ўчынку, гонар за сваіх бацькоў, захапленне ад судотыку з выдатным подзвігам, ён набыў эмацыйны вопыт. Тым самым будуць пабудаваны шляхі для асацыяцый эмацыйнага характару, а гэта з'яўляецца асновай, падмуркам больш глыбокіх пачуццяў, умовай паўнавартаснага развіцця чалавека.
Выхаванне маленькага патрыёта пачынаецца з самага блізкага для яго-роднага дома, вуліцы, дзе ён жыве, дзіцячага саду.
звяртайце ўвагу дзіцяці на прыгажосць роднага горада.
v падчас прагулкі раскажыце, што знаходзіцца на вашай вуліцы, пагаворыце пра значэнне кожнага аб'екта.
Дайце ўяўленне аб працы грамадскіх устаноў: пошты, крамы, бібліятэкі і т.д. Паназірайце за працай супрацоўнікаў гэтых устаноў, адзначце каштоўнасць іх працы.
Разам з дзіцем прымайце ўдзел у працы па добраўпарадкаванні і азеляненні свайго двара.
Пашырыць уласны кругагляд.
Вучыце дзіця правільна ацэньваць свае ўчынкі і ўчынкі іншых людзей.
Чытайце яму кнігі аб радзіме, яе героях, аб традыцыях, культуры свайго народа.
Галоўнымі мэтамі патрыятычнага выхавання падрастаючага пакалення ў Рэспубліцы Беларусь з'яўляецца прывіццё любові да Беларусі, фарміраванне ўстойлівага жадання спрыяць яе росквіту.
Для рэалізацыі гэтых мэтаў у дадзены момант неабходна выкананне сям'ёй і установай адукацыі канкрэтных задач, асноўнымі з якіх з'яўляюцца:
* прывіццё глыбокай павагі да нацыянальнай спадчыны, традыцый, звычаяў, культуры, рэлігій народа Беларусі;
* тлумачэнне Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь, якая стварае ўмовы для дэмакратыі і грамадзянскай згоды, свабоднага і годнага развіцця асобы;
* прывіццё павагі да Дзяржаўнага Герба і Дзяржаўнага сцяга Рэспублікі Беларусь, заснаваных на гераічнай і поўнай драматызму гісторыі беларускага народа;
* выхаванне разумення, што пад гэтым гербам і сцягам новыя пакаленні будуць будаваць высокаразвітую Рэспубліку Беларусь, роўную сярод дзяржаў сусветнай супольнасці;
* выхаванне пачуцця гонару за сваю краіну і гатоўнасці да выканання сацыяльнай ролі грамадзяніна Рэспублікі Беларусь;
* выхаванне ў духу нацыянальнага ўзаемадзеяння і прыязнасці, маналітнага адзінства народа Рэспублікі Беларусь. Інтэрнацыянальнае выхаванне;
* прывіццё любові і павагі да беларускай мовы як мовы карэннага насельніцтва Беларусі, рускай і іншых моў народа Рэспублікі Беларусь;
* раскрыццё прыгажосцяў беларускай прыроды, перакананне ў неабходнасці аховы экалагічнай асяроддзя;
* арганізацыя выканання абаронна-спартыўных комплексаў і нарматываў;
· выхаванне павагі да Узброеным Сілам Рэспублікі Беларусь і да абаронцу Айчыны, воіну;
* фарміраванне ў юнакоў маральна-псіхалагічнай і фізічнай гатоўнасці да выканання імі канстытуцыйнага абавязку па абароне Рэспубліцы Беларусь;
* перакананне ў неабходнасці для Беларусі міру і міжнароднага супрацоўніцтва.